“ไม่ต้องกลัวน้อง ไม่ต้องกลัว...” เราพูดปลอบใจ “...ผีน่ะไม่มีในโลกหรอกเชื่อเหอะ” เสร็จแล้วก็มองหาสิบเวร เอ๊า หายไปไหนนี่ เฮ้อ ผู้ต้องหาก็มีแล้วทำไมไม่มาทำหน้าที่จึงวิทยุเรียกให้ขึ้นไปหาหน้าห้องขังเดี๋ยวนี้
“ขอโทษครับนาย....” สิบเวรพูดพร้อมทำความเคารพเรา “...พอดีวันนี้ไม่มีผู้ต้องหาซักคน เมื่อตะกี๊ผมเลยไปเข้าห้องน้ำชั้นล่างน่ะครับ เอ้อ ตอนอยู่ชั้นล่างผมได้ยินนายพูดอะไรหน้าห้องขังเหรอครับ”
“ทำไมจะไม่มีผู้ต้องหาน่ะ มี เป็นผู้หญิง แล้วเมื่อตะกี๊ตอนผมมาถึงน่ะเธอยังร้องโหวกเหวกว่าถูกผีหลอกจนผมต้องปลอบใจเธอเลย นี่ไง...” ผมพูดพร้อมชี้เข้าไปในห้องขัง แต่....ไม่เห็นมีใครซักคน เอ๊ ผู้ต้องหาหายไปไหนเนี่ย
“นายคร้าบบ....” สิบเวรพูดพร้อมทำหน้าตาแบบจะร้องไห้ “...นายถูกผีหลอกอีกแล้วเหรอครับเนี่ย เฮ้อ ผีตนนี้ทำไมชอบหลอกตำรวจหน้าตาดีนักก็ไม่รู้ ไม่รู้จักไปผุดไปเกิดซักที”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น