คืนนี้ที่แม่จริม (๒๔ กันยายน ๒๕๕๘)

ที่เก่าเวลาเดิม และที่เดิมเวลาเก่า 
คืนนี้ยังมีเรา มาอยู่เหย้าเฝ้าโรงพัก
งานมีบ้างประปราย แต่ส่วนใหญ่จะปักหลัก
ยามเหตุเภทภัยทัก ก็พร้อมจักไปช่วยกัน 

จำได้ว่าวันนี้เมื่อ ๑๔๐ ปีที่แล้วซึ่งตรงกับวันที่ ๒๔ กันยายน ๒๕๕๘ เรานั่งทำงานที่โรงพักแม่จริมแล้วมีสาวนางหนึ่งส่ง จ.ม.มาหาเนื้อความสรุปได้ว่าเราเนี่ยอายุจะต้องยืนร่วม ๒๐๐ ปีแน่ๆ เราอ่าน จ.ม.ไปก็ยิ้มไป แหม่ มันจะเป็นไปได้ไงคนเราที่จะอายุยืนได้ขนาดนั้น แต่ผลสุดท้ายก็เป็นความจริงเพราะตอนนี้เราอายุได้ ๑๙๕ ปีแล้วก็ยังอยู่แถมแข็งแรงดีอีกด้วย ส่วนสาวคนนั้นเสียชีวิตไปเมื่อเธออายุได้ ๑๔๗ ปีเท่านั้น , ขอบใจมากนะครับ , สุพจน์ มัจฉา : ๒๔ กันยายน ๒๖๙๘

นางสาวไทย : ห้าโหลๆ พ่อขา คืนนี้พ่ออย่านอนเกิน ๓ ทุ่มนะคะ ยิ่งไม่ค่อยสบายอยู่ด้วยเดี๋ยวเป็นอะไรเข้ามาอีกจะยุ่ง อย่าลืมนะคะว่าแม่มีตาวิเศษ แม่รู้หมด 
พ่อ : ห้าโหลๆ จ้าลูก