โรงพักเฮฮา : ตอน "ลุงมาขอแก้ข่าว" (๑๑ พฤษภาคม ๒๕๕๘)

เที่ยงวันเศษๆ ขณะผมนั่งอยู่ที่อาคารชั้นล่างของโรงพักมีชายคนหนึ่งคะเนอายุจากใบหน้าแล้วคงไม่น้อยกว่า ๗๐ เป็นแน่เดินเข้ามาหาแบบไปหน้า ๒ ก้าว ถอยหลัง ๑ ก้าวซึ่งกว่าจะถึงจุดที่ผมนั่งซึ่งมีระยะทางไม่เกิน ๑๐ เมตรนับแต่ที่ผมเริ่มเห็นลุงแกก็ใช้เวลาเป็นนาทีร่วมสองนาที

"อ้ายลุงดาบครับ...." ลุงแกพูด "...ช่วยแก้ข่าวหื้อลุงจิ่ม (หน่อย) อ้วกกก... แหม ลูกน้องอ้ายลุงดาบน่ะมาว่าลุงได้ มันบ่ใจ้จะอั๊นเลาะ"
"เอ้อ แล้วลูกน้องผมเขาว่าลุงยังไงล่ะครับเดี๋ยวผมจัดการให้" ผมตอบ
"ก็...ก็ ก็ลูกน้องอ้ายลุงดาบน่ะมาว่าลุงว่าเจอลุงเมื่อใดเมาซะรวด (เมาตลอด) ป้าดโธะ มันใจ้จะอั๊น (มันใช่แบบนั้น) เหียตี้ไหน แต๊ๆ น่ะ...ถ้าบ่เจอ...ลุงก็เมา อ้ายลุงดาบบ่ดี (อย่า) ลืมแก้ข่าวหื้อลุงจิ่มหนา อ้วกกกก...."