"ส้ะหวัดดีครับเหีย..." ชายคนหนึ่งซึ่งไม่เคยเห็นหรือรู้จักมาก่อน อายุราว ๔๐ หน้าตาดีมากเดินเข้ามาทักเราด้วยสำเนียงร่ะยองชั่ดเป๊ะ "...เอ่อ แช้นว่าเหียต้องเป็นคนร่ะยองแน่ๆ ใช่ปล่าว"
"ช่ายๆๆๆ ช่ายแล่วเกี๊ย..." เราตอบน้องคนนั้น "...เหียเป็นคนอำเภอแกลง ชื่อแกล้ง (ชื่อเล่น)อู๊ด ชื่อจริงสุพจน์ลูกเพาะเหียน แมะเผือน มัจฉา อยู่บ้านพังราดไทย เรียนจบที่...แล่วไปทำงานที่...ฯลฯ ...(พร้อมโม้น้ำไหลไฟดับต่อไปอีกราวครึ่งชั่วโมงไม่มีซ้ำ) ... เอ้อ ว่าแต่ว่าน่องรู่ได้งา(ไงล่ะ)ว่าเหียเป็นคนร่ะยองน่ะ"
"แหม่ ทำไมจ้ะไม่รู่..." น้องเขาพูดต่อ "...คนร่ะยองน่ะแค่มองก็รู่แล่ว พูชายร่ะยองเจ้าชู้ทุ่กคน แล่วอีกอย่างยิ่งได้ยินพูดยาวๆ เป็นครึ่งค่อนชั่วโมงแบบนี่ด้วยยิ่งชั่ดไปหญ่าย แช้นก็คนร่ะยองเกี๊ยชื่ออุบล ลูกเพาะบินแมะบาน บ้านอยู่ตำบลตะพง ใกล้ก๊ะโรง'บาลเหนี่ยะ เรียนประถมที่...แล่วไปต่อที่...จบแล่วทำงานที่...ฯลฯ ...(พร้อมโม้ยิ่งกว่าน้ำไหลไฟดับต่อไปอีกราวเกือบชั่วโมงไม่มีซ้ำเหมือนเหียอู๊ดเด๊ะ) ๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น