โรงพักเฮฮา : ตอน “เสียฤกษ์หมด” (๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๘)

“ห้าโหล ห้าโหล....” เสียงหนึ่งดังในโทรศัพท์มือถือของผมซึ่งพอฟังปั๊บก็รู้ทันทีเลยว่าคือใคร ใช่เลย เป็นเสียงขาไพ่ที่พวกเราตำรวจโรงพักนี้คุ้นเคยเพราะไล่จับแกกับเพื่อนๆ วัยเดียวกันขึ้นโรงพักประจำนั่นเอง “...อ้ายลุงดาบอู๊ด นี่ป้าแก้วเน้อเจ๊า”
“สวัสดีครับป้าแก้ว...” เราพูดตอบ “...แหม ดีใจจังเลยที่ได้ข่าวมาว่าตั้งแต่ผมไปอบรมหลักสูตรผู้กำกับจนจบมาแล้วน่ะป้าแก้วกะป้าแต๋ว,ป้าแววและป้าแมวเลิกเล่นไพ่กันซะที
ดีแล้วครับป้าอย่าไปเล่นเลย ถ้าพวกป้าๆ เล่นอีกผมก็ต้องไปจับอีก ... เอ้อ ป้าแก้วมีอะไรให้ผมรับใช้หรือครับ”

“เอ๊า เป็นว่าบ่าเดี๋ยวนี้อ้ายลุงดาบอู๊ดเฮียนจบกลับมายะการ (ทำงาน) ต่อแล้วก๊ะเจ๊า แล้วจะใดบ่บอก...” ป้าพูดลักษณะน้ำเสียงเหมือนออกจะผิดหวังอะไรซักอย่างหนึ่ง “...เอ๊อ เสียฤกษ์หมด ป้านึกว่าอ้ายลุงดาบอู๊ดยังเฮียนอยู่ก็เลยนัดพวกป้าๆ คนอื่นเขาไว้เหียดิบเหียดี...”
“เหรอครับ ฮ่ะๆๆๆๆ....” ผมตอบพร้อมหัวเราะ “...ถึงแม้สมมุติผมจะยังเรียนไม่จบแต่ลูกน้องผมเรียนจบหมดแล้วนะป้า เย้”