ร้อยเวร : พี่พจน์ครับ ช่วยผมหน่อย เนี่ยะ ลุงคนที่มาแจ้งความนี่พูดยังไงก็ไม่รู้เรื่องนอกจากนั่งยิ้มแล้วก็หัวเราะแหะๆ
พี่พจน์ครับ (หันไปพูดกับลุงคนนั้น) : []{}#%^*+=•¥€$~\<>#{?!$
ลุงคนนั้น : ^%<€30 =>|_[•$?~#€•
พี่พจน์ครับ : $<}{~€*•{ 30 =>|
ร้อยเวร : ว้าววว พี่พจน์เก่งจังเลย แหม มีการให้กะตังค์ลุงแก 30 บาทด้วย ดูฮิ ลุงแกคงดีใจเดินยิ้มออกจากโรงพักเลย เอ้อ พี่พจน์ครับ พี่พจน์พูดกะลุงผีบ้า (คนสติไม่สมประกอบ) คนนี้ยังไงครับน่ะ
พี่พจน์ครับ : ลุงแกหิวข้าวแล้วไม่มีกะตังค์ก็เลยมาขอกะตังค์ตำรวจ 30 บาทเท่านั้นแหละ แหม แค่นี้ก็ไม่รู้เรื่องร้อยเวรผีบ้านี่
.............
เรื่องนี้ผมต้องการที่จะสื่อกับพี่น้องว่าคำว่า "โรงพัก" หรือสถานีตำรวจน่ะคนเรามักจะนึกถึงเป็นลำดับต้นๆ ยามมีเหตุเภทภัยหรือยามไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครแล้ว
เกลียดตำรวจ
มีปัญหาอย่าลืมเรียกใช้ตำรวจนะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น