วันเสาร์ที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

ขอบคุณโรงพยาบาลร่ะยอง (๒๖ เมษายน ๒๕๕๘)

เห็นการทำงานของน้องๆ พยาบาลโรง'บาลร่ะยองแล้วก็อดจะเหนื่อยแทนไม่ได้ ขณะเดียวกันก็ดีใจและภูมิใจในคนวิชาชีพนี้ซึ่งคิดว่าทุกแห่งทุกที่คงเหมือนๆ กัน
เอาเฉพาะห้องพิเศษรวมที่แมะอยู่ซึ่งเย็นสบายไปด้วยแอร์นั้นเห็นน้องๆ พยาบาลเขาบริการคนไข้แทบไม่ได้หยุดหย่อน เสร็จจากเตียงนั้นก็ไปต่อเตียงโน้นเตียงนู้นเตียงนี้ ทั้งฉีดยา ให้น้ำเกลือ เติมเลือด ยังไม่พอยังต้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เช็ดเนื้อเช็ดตัวทำความสะอาดร่างกายให้อีก
มีคนไข้คนหนึ่งเป็นผู้ชายตัวค่อนข้างใหญ่ซึ่งนอนเตียงใกล้ๆ แมะ น้องๆ พยาบาล ๔ คนช่วยกันพยุงและจัดการเรื่องอื่นๆ กว่าจะเสร็จเล่นเอาเหงื่อตกกันเป็นแถวแต่ทุกคนก็ทำหน้าที่ด้วยรอยยิ้ม มีไมตรีและภูมิใจในวิชาชีพของตน
ในส่วนของแมะก็เหมือนคนไข้คนอื่นๆ โชคดีที่แมะแกตัวตี๊ดเดียว (ตัวเล็ก) และแมะเป็นเด็กดี ไม่ดื้อ ไม่งอแง น้องๆ พยาบาลถึงเบาแรงไปได้ตั้งเบิก (มาก)
ขอบคุณนะครับน้องๆ พยาบาลโรงพยาบาลร่ะยองทุ่กคน เอาได้ๆ
..........
ฉันรักพยาบาล พยาบาลที่รัก ขอฝากรักจาก ญาติของคนไข้
พยาบาลที่รัก รักจากดวงใจ ชาตินี้จะไม่ ขอเลือนลืมหลง
รักนะพยาบาล พยาบาลที่รัก สุขใจยิ่งนัก ขอบุญหนุนส่ง
เจริญวิถี หน้าที่มั่นคง ขอบอกตามตรง หลงรักพยาบาล

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น