เมื่อวานนะที่บ้านพะเยาฝนตกมาซิๆ (ปรอยๆ)
ทำเอาเราครั่นเนื้อครั่นตัวเลย (คน(เริ่มจะ)แก่ก็งี้แหละ)
จึงหยิบยาพารามาหวังจะกินซัก ๗-๘ เม็ดให้ไข้มันหายไวๆ
"แหมนี่คุณ
กินยาแบบนี้น่ะไข้มันไม่หายหรอก แต่คุณน่ะจะหายไปจากโลก ๒ เม็ดก็พอ
กินแล้วรีบไปนอนซะ" เสียงคุ้นๆ จากใครคนหนึ่งซึ่งเราได้ยินมามากกว่า ๒๕
ปีดังขึ้น
"จ้า ๒ เม็ดก็ ๒ เม็ดจ้า แฮ่ะๆ" เราพูด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น