วันนี้ก็เหมือนกับทุกวันที่ผ่านมาคือแทบจะไม่มีงานอะไรให้ทำเป็นชิ้นเป็นอัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเจ้าของตำแหน่งตัวจริงคือ พ.ต.ต.ประศาสตร์ ทองมา สารวัตรอำนวยการเวียงป่าเป้ามาทำหน้าที่ของเขาเรียบร้อยแล้วผมก็ต้องถอยออกมา งานอื่นไม่มีให้ทำทั้้งๆ ที่คิดว่าตัวเองเป็นคนทำงาน มองทุกอย่างเป็นงานและต้องการทำงานโดยเฉพาะอย่างยิ่งงานที่เรารักคืองานด้านป้องกันที่ออกไปพบปะเยี่ยมเยียนพี่น้่องบ้าง ให้ความรู้ความเข้าใจในด้านที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินบ้างอะไรประมาณนี้แต่ก็ทำไม่ได้ดังเหตุผลที่เคยบอกให้ทราบมาวันสองวันนี้ ทำไงดีล่ะเช้าตื่นมาทำธุระส่วนตัวเรียบร้อยก็มาที่ทำงาน ทักทายตำรวจที่ทำงานเขา พูดคุยสารทุกข์สุกดิบ สอบถามอะไรไปเรื่อยเปื่อยเพราะแทบทุกคนรู้จักผมมาก่อนทั้งนั้นส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องการให้ความรู้ที่ผู้บังคับบัญชามอบหมายรวมไปถึงการทำงานร่วมกัน หลายๆ โรงพัีกตามเหตุการณ์บ้านเมืองที่มีก็เลยรู้จักกันดีมาก่อน แต่ก็นั่นแหละคนเราจะมัวมานั่งคุยกันเป็นชั่วโมงสองชั่วโมงได้ยังไง ตัวเราไม่มีงานให้ทำแต่เขาต้องทำงานของเขาขอตัวออกมาหลังจากทักทายพูดคุยกันเกือบทุกงานก็กลับมาที่ทำงานในห้องธุรการที่น้องๆ เขาใจดีให้โต๊ะและคอมผมใช้เครื่อง ๑ ระหว่างมาอยู่ที่นี่
ผมคิดว่าคนเราต้องทำงานเพราะงานคือชีวิตแต่เราไม่มีงานให้ทำจะทำไงดี แต่ก็อย่างที่ืบอกนั่นแหละผมมองทุกอย่างเป็นงานโดยเฉพาะอย่างยิ่งหากสิ่งที่ทำนั้นเกิดประโยชน์ต่อส่วนรวมต่อหน่วยงานหรือสังคมด้วยแล้วเราต้องทำ ทีนี้จะทำอะไรล่ะงานประจำก็ไม่มี เฮอะ จะไปยากอะไำร คอมพิวเตอร์ครับคอมพิวเตอร์ที่ผมมักจะเรียกมันว่า "เจ้าทึ่มของผม" นี่แหละ ต้องใช้สิ่งนี้ให้เกิดประโยชน์เหมือนทุกวันที่ผ่านมา เอ้อ แล้ววันนี้จะทำอะไรดี นึกออกแล้ว...ว่าแล้วก็ยกโทรศัพท์โทรไปที่โรงพักเมืองพานบอกให้น้องๆ เขาส่งโปรแกรมฐานข้อมูลหมายจับที่ผมเขียนให้เขาใช้มาให้ที่เวียงป่าเป้าหน่อย น้องๆ เขาก็รับทราบรับปฏิบัติทันทีจัดแจงส่งโปรแกรมนั้นมาให้่ผมทาง Internet
ได้ตัวโปรแกรมที่ผมเขียนแล้วก็เอามาบอกเจ้าหน้าที่ที่ต้องใช้โดยเฉพาะอย่างยิ่งฝ่ายสืบสวน เบื้องต้นที่เปิดให้เขาดู แหม ตื่นเต้นกันยกใหญ่ "นายครับ ถ้าแบบนี้ก็สุดยอดซิ่ครับ ตรวจสอบอะไรได้หมดภายในพริบตา" เนี่ย เขาพูดกับผมแบบนี้เพราะโปรแกรมนี้ผมเขียนการตรวจสอบอะไรต่างๆ ไว้เรียกว่าครบทุำกอย่างก็ได้ เช่น หมายจับมีกี่หมาย,จับแล้วเท่าไร,ยังไม่ได้เท่าไร,ผู้่มีหมายจับมีที่อยู่ที่ ไหนบ้าง,ข้อหาอะไรและก็อีกเยอะแยะเลยทีเดียว น้องๆ เขาชมเล่นเอาเราเป็นปลื้มไปเลย ผมก็เอาตัวโปรแกรมนี้ไปติดตั้งและสอนให้น้องๆ เขาลองทำ แป๊บเดียวครับทำเป็นกันแล้วเพราะไม่ยากแค่เรากรอกข้อมูลในแบบที่กำหนดจากนั้นจะเอาหรือตรวจสอบอะไรก็คลิกที่เมนูที่ทำไว้แล้วกรอกข้อมูลตามที่ปรากฏนิดหน่อยก็เรียบร้อยสบายใจเวียงป่าเป้าไปเลยฐานข้อมูลหมายจับนี้ผมเขียนโดยใช้โปรแกรม Access Version 2003 ซึ่งส่วนใหญ่จะมีใช้กันและกะว่าจะเพิ่มเติมอะไรอีกสักนิดหนึ่งก่อนเสร็จแล้วจะนำออกเผยแพร่เป็นโปรแกรมสาธารณให้พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ตำรวจทั่้วประเทศใช้งานกันเป็นวิทยาทานอีกอย่าง ๑
นี่ก็คือเวียงป่าเป้าวันนี้ของผมครับ
เรืิ่องเครียดปิดท้าย
เที่ยงวันแก่ๆ วันหนึ่งผมเพิ่งเสร็จงานหิวจนตาลายจึงเดินออกจากโรงพักไปที่ตลาดพาน ไปถึงร้านๆ หนึ่งเจ๊เจ้าของมาต้อนรับและพูดว่า"สวป.จะฮับหยังดีเจ๊า ร้านเจ๊มีทุกอย่างเลย"
ผมบอกว่า "ถ้างั้นผมขอแกงราดข้าวจานใหญ่ๆ ๑ จานครับเจ๊"
เจ๊แกมองหน้าผมแปลกๆ ก่อนจะพูดขึ้นมาว่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น