ประโลมกล่อมเห่ เอ่เอ๊เบาเบา เพื่อให้ตัวเจ้า นั้นสุขสำราญ
จวบจนเจ้าใหญ่ ไม่วายห่วงหา ดูแลรักษา เรื่อยมาอีกนั่น
ถนอมกล่อมเกลี้ยง เลี้ยงตัวตัวนั้น จวบจนมีงาน และแยกครอบครัว
แต่ท่านไม่ลืม กลับปลื้มปลาบยิ่ง กับทุกทุกสิ่ง ของเจ้าถ้วนทั่ว
ไม่เคยคลายรัก แม้พรากตนตัว ไปมีเมียผัว ครอบครัวก็ตาม
ยังเฝ้าตามติด คอยคิดห่วงหา ตัวเจ้านั้นหนา ทุกวันยันค่ำ
ความรักต่อลูก พันผูกทุกยาม แล้วเจ้าเคยถาม ถึงท่านไหมเอย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น