วันจันทร์ที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2557

คืนนี้ที่แม่จริม (๒๙ กันยายน ๒๕๕๗)

คืนนี้ก่อนเวลา ๒ ทุ่มเล็กน้อยผมเดินมาทำงานที่โรงพักแม่จริมหลังจากที่ไม่ได้ทำแบบนี้มา ๓ คืนคือวันศุกร์-เสาร์และก็อาทิตย์ที่ผ่านมาเพราะช่วงวันหยุดเป็นวันหยุดและผมไปพักผ่อนที่บ้านอำเภอเมืองพะเยา เอ๊อ ดูไปดูมา คิดไปคิดมาก็คิดถึงมันเหมือนกันนะเนี่ย เรากับโรงพักนี่อยู่กันแทบทุกคืนทีนี้ไม่ได้อยู่ก็หงอยๆ ไปอีกแบบ แต่ว่าจะหงอยก็ไม่ได้หรอกเพราะอยู่กับครอบครัวก็มีความสุขมากเลยทีเดียว ในส่วนของโรงพักผมคิดว่าถ้ามันมีจิตวิญญาณมันคงจะคิดถึงเราเหมือนกันด้วยก็ได้ใครจะไปรู้ อ้ะ เดี๋ยวจุดธูปถามก่อน ว้าววว
ไปถึงโรงพักก็เหมือนเดิมแหละครับ หยุดพักทักทายกับน้องๆ เจ้าหน้าที่ที่เขาเข้าเวรยามกันตามธรรมเนียม กินข้าวหรือยัง อิ่มไหม อร่อยไหม งานมีอะไรบ้าง ติดปัญหาอะไรไหม มีอะไรจะให้ช่วยไหมราวๆ นี้นี่แหละ อีกอย่างก็คือตรวจตราดูแลความเป็นระเบียบเรียบร้อยของโรงพักด้วย อันนี้สำคัญเพราะพรุ่งนี้ช่วงเช้า พล.ต.ต.สมพงษ์ ชิงดวง รอง ผบช.ภ.๕ ท่านจะเดินทางมาตรวจเยี่ยมตำรวจเราที่นี่ อ้ะ นานทีปีหนเจ้านายใหญ่ๆ จะมาเยี่ยมซักกะทีของแบบนี้จะต้องทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ ความสะอาดเรียบร้อยเอย ความครบถ้วนสมบูรณ์ของเอกสาร การบรรยายสรุปต่างๆ ที่จะต้องดำเนินการซึ่งน้องๆ เจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบเขาทำไว้ได้ดีมากเลยทีเดียวครับ พรุ่งนี้นายมาตรวจได้สบายมาก

อากาศคืนนี้ที่แม่จริมค่อนข้างเย็นกว่าคืนก่อนๆ ครับ ตอนกลางวันฝนตกลงมาพอสมควร จังหวัดน่านนี่ตกเกือบทุกแห่ง บางแห่งเห็นได้ข่าวว่ามีดินถล่มลงมาข้างด้วยเหมือนกันแต่ไม่มีรายงานความเสียหาย ปีนี้ดูท่าทางน่าจะหนาวเร็วและหนาวนานกว่าปีก่อนๆ เสียด้วยซ้ำไปนะผมว่า คนเราก็ต้องเตรียมตัวเตรียมกายรับสภาพ แต่สำหรับพวกเราที่อยูทางนี้ไม่ค่อยมีปัญหานักเพราะเคยชินกับสภาพอากาศแบบนี้กันแล้วออกจะชอบเสียด้วยซ้ำไปครับ เย็นดี
สำหรับเจ้าหน้าที่ที่เขาปฏิบัติหน้าที่เวรยามประจำโรงพักคืนนี้ประกอบด้วย
๑. ด.ต.ประเสริฐ พิมพ์ศรี ปฏิบัติหน้าที่พนักงานวิทยุสื่อสาร
๒. ด.ต.วีระวัฒน์ กะแก้ว ปฏิบัติหน้าที่เจ้าหน้าที่ประจำวัน
๓. ด.ต.ธัญพิสิทธิ์ พรมจันใจ ปฏิบัติหน้าที่สิบเวร

ในส่วนของห้องควบคุมผู้ต้องหาคืนนี้เหมือนเดิมคือโล่ง เงียบเชียง ไม่มีผู้ต้องหาสักคนครับท่าน
เชื่อว่าโรงพัก คงคิดถึงเรา
เพราะทั้งศุกร์เสาร์ และวันอาทิตย์

เราไม่ได้อยู่ เป็นคู่กายจิต
เป็นเพื่อนร่วมคิด เสียตั้งสามวัน

คืนนี้จึงมา หาพี่โรงพัก
มาทายมาทัก ปักหลักที่นั่น

หลังจากทักทาย สบายใจพลัน
เสร็จแล้วตัวฉัน ก็ทำงานเอย

พักเบรกกาแฟ แค่เพียงสองแก้ว หลังจากดื่มแล้ว ก็ทำงานต่อ
เวลานาที ไม่เคยมีรอ คนแท้ไม่ท้อ คนท้อไม่แท้ (ณ เพลา ๓ ทุ่มจ้า)

จุ๊จุ๊เอียงหูมา จะบอกว่านอนนะครับ เหตุต้องรีบไปหลับ เพราะพรุ่งนี้มีงานเช้า
จุ๊จุ๊ฝันดีนะ หลับแล้วจ้ะเพื่อนหนุ่มสาว คนแก่ด้วยก็เอา ทั้งเด็กเล็กและเด็กโต
จุ๊จุ๊บายก่อนนะ ดึกแล้วจ้ะนี่ดึกโข นอนน้อยเดี๋ยวซูบโซ และหัวโตหมดเรี่ยวแรง
(๔ ทุ่มคืนนี้ไปนอนครับ)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น