วันพฤหัสบดีที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2557

คืนนี้ที่แม่จริม (๒๕ กันยายน ๒๕๕๗)

คืนนี้เวลาประมาณสองทุ่มกะอีกนิดหน่อยหลังจากทำธุระปะปังส่วนตัวต่างๆ รวมทั้งทานข้าวทานปลาเรียบร้อยแล้วผมก็เดินมานั่งอยู่ที่โรงพักแม่จริมครับถือว่าเป็นการย่อยอาหารด้วย เพราะนั่งอยู่กับบ้านไม่มีอะไรทำ ทีวี เครื่องอำนวยความสะดวกต่างๆ ก็ไม่มีเพราะผมตั้งใจจะไม่เอามาเอง อยู่บ้านนั้นกว่าอาหารจะย่อยก็คงจะนาน พาลร้องเฟ้าเรอเหม็นเปรี้ยวกันเลยก็ว่าได้ อยู่โรงพักทำนู่นที่นี่นิดๆ หน่อยๆ แป๊บเดียวอาหารก็ย่อยแล้วผมว่ายังงั้นนะ สำคัญก็คือได้งานอีกด้วย

อย่างที่เคยบอกนั่นแหละครับว่าผมมองทุกอย่างเป็นงานเพราะฉะนั้นก็เลยมีงานให้ทำได้ตลอดเวลา ตลอดวัน ตลอดคืนสุดแท้แต่ว่าเราจะเอาอะไรมาทำ ดูงานที่เรารับผิดชอบบ้าง ตรวจดูความเรียบร้อยของอาคารสถานที่ ตรวจดูการปฏิบัติของเจ้าหน้าที่ที่โรงพักบ้าง แบบนี้งานทั้งนั้นครับ หรือแม้แต่มานั่งเฉยๆ โดยไม่ต้องทำอะไรให้เป็นชิ้นเป็นอันที่โรงพักก็เป็นงานซึ่งจะเรียกว่าเป็นกำลังเสริมหรือคอยเหตุให้เจ้าหน้าที่เขาหากมีเหตุการณ์ต่างๆ ขึ้นมาก็ได้ งานทั้งนั้นครับ ทำไปเถอะดีกว่าอยู่เปล่าๆ ผมว่านะ

แม่จริมคืนนี้อากาศค่อนข้างเย็นครับ ในส่วนของฝนซึ่งตกลงมาตั้งใกล้ๆ เที่ยงวันนี้หยุดตกไปราวๆ ๓-๔ โมงเย็นแล้วแต่สภาพท้องฟ้าก็ยังคงครึ้มๆ อยู่พอสมควร ไม่แน่เหมือนกันว่าคืนนี้ฝนอาจจะตกมาอึกก็ได้ ดีเหมือนกันจะได้ชุ่มจะได้เย็น

ช่วงหลังๆ นี่ฝนฟ้าตกบ่อย ตกทุกวันก็ว่าได้แม้จะไม่มากแต่ก็ไม่เคยมีวันไหนที่หยุดตกและน่าจะเป็นเช่นนี้ไปอีก ๒-๓ วัน
สำหรับเจ้าหน้าที่ที่ปฏิบัติหน้าที่เวรยามประจำโรงพักคืนนี้มีดังนี้
๑. ร.ต.ท.สุทัศน์ แสงแก้ว ปฏิบัติหน้าที่นายตำรวจเวรหัวหน้าสายตรวจพร้อม ด.ต.อนุวัฒน์ เจดีย์แปง ทำหน้าที่เจ้าหน้าที่สายตรวจ (๒ คนในภาพซ้ายมือครับ)
๒. ด.ต.จักรพันธ์ พรมทะนา ปฏิบัติหน้าที่พนักงานวิทยุสื่อสาร
๓. ด.ต.วีระวัฒน์ กะแก้ว ปฏิบัติหน้าที่เจ้าหน้าที่ประจำวัน
๔. ด.ต.ธัญพิสิทธิ์ พรมจันใจ ปฏิบัติหน้าที่สิบเวร

ในส่วนของห้องควบคุมผู้ต้องหาคืนนี้ไม่มีผู้ต้องหาอีกเหมือนเดิมแหละครับ ผมกับเจ้าหน้าที่สิบเวรตรวจห้องควบคุมมีสภาพมั่นคงแข็งแรง ไม่มีสิ่งของผิดกฎหมายหรือระเบียบอยู่ภายใน ก็ต้องขอบคุณน้องๆ เจ้าหน้าที่ทุกคนที่ร่วมมือร่วมใจกันปฏิบัติหน้าที่ในความรับผิดชอบอย่างขยันขันแข็งด้วย

นี่คือวิธี ที่ย่อยอาหาร
อย่างสุขสำราญ ขอรับน้องพี่

การทำก็ง่าย ดายเสียด้วยซี
แค่มามันที่ โรงพักนั่นไง

ทำนู่นทำนี่ นิดนิดหน่อยหน่อย
อาหารก็ย่อย ชิ้นน้อยชิ้นใหญ่

แถมยังได้งาน อีกบานตะไท
อ้ะน่ารักไหม ผมว่าใช่เลย (เย้)

เนี่ยะ ปู่ม่านกะย่าม่านอาจจะกระซิบกันแบบนี้ก็ได้นะ

บ่เบานะ อ้ายลุงดาบ พจน์เฮาน่ะ              ก็นั่นก้ะ ผ่อเลาะ เปิ้นน่าฮัก
ฮูปฮ่างดี ไผก็ ใคร่ฮู้จัก                           อู้ก็ม่วน จ้าดนัก น่าฮักแต๊ (อ้ะอ๊า)

๔ ทุ่ม ๑๐ นาทีคืนนี้

มีเกิดมีแก่ แน่แท้มีตาย มีสูญมีหาย มีร้ายมีชั่ว
มีป่วยมีไข้ มีใจมีตัว มีเมียมีผัว มีลูกมีหลาน
เกิดแล้วไม่ดับ ไม่นับว่าใช่ ทุกคนต้องตาย ใช่แล้วครับท่าน
เมื่อเช้านั้นตื่น ขึ้นมาทำงาน ตอนนี้ตัวฉัน นั้นจะไปนอน

ขออนุญาตไปพักผ่อนนอนหลับก่อนนะครับพี่น้องที่รักผมทุกท่าน พรุ่งนี้วันศุกร์พบกันใหม่จ้า ราตรีสวัสดิ์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น