ยามเย็นเย็น ขี่ควายเล่น ชมท้องทุ่ง หอมจรุง กลิ่นอาย กอข้าวเขียว
เจ้ากบเขียด ร้องทัก กันกราวเกรียว หมู่วิหค โฉบเฉี่ยว เกาะเกี่ยวกัน
สายลมพัด พลิ้วโบก ไม้โยกเอน ลงจากทุย นั่งเล่น ริมทุ่งนั่น
หยิบขลุ่ยน้อย เป่าเป็นเพลง บรรเลงพลัน ช่างสุขสันต์ เพลิดเพลิน เจริญใจ
ธรรมชาติ แห่งบ้าน นอกคอกนา สุขอุรา เสียยิ่งกว่า ที่ไหนไหน
ทุกคนล้วน ต่างก็ดี มีน้ำใจ และยิ้มแย้ม แจ่มใส ให้แก่กัน
เห็นภาพที่ผมมาตัดแต่งนี่แล้วนึกถึงอดีตตอนเป็นเด็กครับ ชีวิตจริงๆ ของผมที่บ้านพังราดไทย หมู่ 4 ตำบลพังราด อำเภอแกลง จังหวัดร่ะยองก็แบบนี้นี่แหละ อยู่กับทุ่งนา อยู่กับวัวกับควาย เป็นธรรมชาติดีครับ อยากกลับไปเป็นแบบเดิมอีกจังและถ้าเห็นที่ไหนเมื่อไรแล้วก็อดจะเข้าไปหวนนึกถึงอดีตไม่ได้ อย่างภาพนี้น่ะ อ้ะอ๊า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น