บ้านเราไม่มีรั้ว (๑๔ กันยายน ๒๕๕๘)

สภาพบ้านเรือนคนบ้านเราโดยเฉพาะอย่างยิ่งแถบชนบทนั้นจะเห็นว่าตั้งอยู่ ใกล้ๆ กันซึ่งบ้านแต่ละหลังล้วนเป็นญาติหรือพี่น้องกันทั้งนั้น แม้จะไม่ใช่ญาติเกี่ยวดองทางสายโลหิตแต่ทุกคนก็นับถือกันเป็นญาติเรียก “พ่อแม่ พ่อแก่แม่คุณ ปู่ย่า ป้า ลุง ฯลฯ” เสมือนญาติแท้ๆ โดยแต่ละคนจะหมั่นคอยดูแล เป็นหูเป็นตาให้กันและกันยามที่อีกบ้านหนึ่งไม่มีคนอยู่หรือเจ็บไข้ได้ป่วย ด้วยความเอื้ออาทร

จากสิ่งนี้นี่เองบ้านส่วนใหญ่ทางบ้านเราจึงไม่จำเป็นต้องมี “รั้วบ้าน” หรือสร้างรั้วให้ยุ่งยากเสียเวลาเสียเงินเสียทองโดยใช่เหตุเพราะทุกคนคือ “รั้วบ้าน” ชั้นดีที่จะป้องกันขโมยขโจรหรือภัยอันตรายที่จะมาให้แก่กันตลอดเวลา

ภาพประกอบวันนี้คือบ้านแมะเผือน มัจฉา ที่พังราดไทย หมู่่ ๔ ตำบลพังราด อำเภอแกลง จังหวัดร่ะยองซึ่งจะเห็นว่ารอบๆ ด้านนั้นโล่งสุดลูกหูลูกตาแต่เต็มไปด้วย “รั้วญาติ” ซึ่งสร้างไว้ด้วยความผูกพันทางใจโดยไม่จำเป็นต้องมี "รั้วบ้าน" ให้ยุ่งยาก