วันพุธที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

โรงพักเฮฮา : ตอน "เมื่อสามล้อปลอมตัวเป็นตำรวจ" (๓๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

เวลาออกตรวจพื้นที่ที่เป็นชุมชนหรือที่ที่มีคนพลุกพล่านจอแจน่ะผมมักใช้วิธีเดินซะมากกว่า เจอพี่น้องที่ไหนก็หยุดพูดคุยทักทายกันที่นั่น ทำให้ได้อะไรมากกว่าการนั่งรถออกตรวจเยอะ

บ่ายวันหนึ่งผมเดินออกตรวจตลาดตามปกติ เดินไปเดินมารู้สึกเหนื่อยจึงเข้าไปนั่งที่เบาะสามล้อถีบของลุงเป็งคนที่ผมรู้จักดีซึ่งจอดไว้ข้างถนนโดยตอนนั้นลุงเป็งไม่อยู่ เห็นคนแถวนั้นบอกว่าแกไปเข้าห้องน้ำ

"โฮะ บ่าเป็ง (ไอ้เป็ง)..." ลุงคนหนึ่งซึ่งผมไม่รู้จักที่น่าจะร่ำยาดองเข้าไปพอสมควรจนยืนแทบไม่ได้แอ่นหน้าแอ่นหลังพูดกับผม "...คิง(เอ็ง)นี่มันฮ้ายน้อ แหม มีแต่ต๋ำหนวดเปิ้นปลอมเป็นสามล้อหรือไม่ก็ร้อยตำรวจเอกปลอมตัวมา แต่คิงนี่เล่นปลอมเป็นต๋ำหนวด ผ่อเลาะ(ดูฮิ)ปลอมซะเมื้อนเหมือน เต้าอั้น(แค่นั้น)ยังบ่ปอ(ไม่พอ) ดันติดป้ายชื่ออ้ายลุงดาบอู๊ดตวย ลงมาๆ บ่าเป็ง ฮา(กู)จำคิงได้ เหอๆๆๆ"

สวัสดีวันพุธ (๓๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

มีอะไรมาให้ทาย ดูผู้ชายคนนี้ฮิ
ใครเล่ารู้ปล่าวนิ ลองทายฮินี่ใครนะ
เขามาอยู่นี่แล้ว ส่งเสียงแจ้วหวัดดีจ้ะ
คิดออกบอกนะจ๊ะ รู้ยังฮะว่าใครฮิ
.......
อ่ะ มาลั่บสมองตอนเช้ากันหน่อย คนที่เห็นเนี่ยะพี่น่องรู้แม้...คา (ใครน่ะ) ไหนว่ามาฮิ

วันอังคารที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

โรงพักเฮฮา : ตอน "ถวายสังฆทานเนื่องในวันพระที่โรงพัก" (๒๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

"ส่าหวาดดีเจ๊าอ้ายลุงดาบอู๊ดคนน่าฮัก บ่ฮู้ว่าจำป้าอุไรได้ก่อเจ๊า..." ป้าอ้วนซึ่งมาพร้อมกับป้าแหววโดยหอบหิ้วอาหารติดมาด้วยจนเต็มมือทักผมที่โรงพัก "...ป้าอุไรก็คนที่อ้ายลุงดาบขาวกว่าหน่อยนึงน่ะเจ๊า" ป้าแหววพูดเสริม
"อ๋อ จำได้ครับป้า..." ผมตอบ "...ไม่ทราบว่ามีอะไรกับป้าอุไรแกเหรอครับ"
"คือเมื่อเช้านี้หนาป้าอุไรกะป้าอ้วนป้าแหววไปทำบุญวันพระกันที่วัด..." ป้าแหววตอบ "...ทำบุญเสร็จป้าอุไรบอกว่าวันนี้จะนุ่งขาวห่มขาวอยู่วัด..." ป้าอ้วนต่อ "...ป้าอุไรก็เลยฝากอาหารหวานคาวที่เห็นเนี่ยะมาให้ป้าแก้ว ป้าแต๋ว ป้าแมวและก็ป้าแววที่ถูกจับขังคอกที่โรงพักข้อหาเล่นไพ่กันเมื่อคืนถวายสังฆทานเนื่องในวันพระนี้น่ะเจ๊า" คราวนี้สองป้าพูดพร้อมกัน

สวัสดีวันอังคาร (๒๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

"เกิดมาเป็นคนไทย น้องเอยจำไว้หมั่นทำบุญใส่บาตร วันโกนวันพระอย่าได้ขาด ทำบุญใส่บาตรให้ทุกทุกวัน..." ช่วงหนึ่งในเพลง "วันพระอย่าเว้น" ของสุรพล สมบัติเจริญ
.......
สวัสดีวันพระจ้าทุกๆ ท่าน
โมท่ะนาสาทุ่

ภาพล่างเป็นภาพไปตลาดตอนเย็น ไปเจอแม่ค้าคนหนึ่งคุยกันถูกคอซะหัวเราะเอิ๊กอ๊ากกันเลย ดูฮิ เอาได้ๆ ๕๕๕

วันจันทร์ที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

สวัสดีวันจันทร์ (๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

วันจันทร์ฉันรักเธอ ทั้งตัวเธอก็รักฉัน
เราสองปองรักกัน เธอรักฉันฉันรักเธอ
วันจันทร์ผันผ่านมา อยากบอกว่ารักเสมอ
ทุกวันฉันรักเธอ อยากพบเจอเธออีเรียม
.......
ไอ้ขวัญ / วันจันทร์แรม ๑๔ ค่ำเดือน ๑๒ ปีวอก ร.ศ.๒๓๕

หลังกินข้าวเสร็จเราเดินไปฆ่าเวลาเล่นๆ ในห้างโดยไม่มีเป้าหมายว่าจะซื้ออะไรทั้งนั้น
"ลุงเจ๊า..." ละอ่อนขายเครื่องสำอางพูด "...ถ้าลุงใช้เครื่องสำอางของเฮารับรองว่าลุงจะดูหนุ่มลงไปเป็นสิบๆ ปีเลยเจ๊า ลองดูก่อเจ๊าลุง" เราพยักหน้าและผลที่ออกมา อ้ะอ๊า .... เอาได้ๆ เนี่ยะ ดูฮิ เหอๆๆๆ

วันอาทิตย์ที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

สวัสดีวันอาทิตย์ (๒๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

ห้าโหลห้าโหลจ้ะ มาแล้วนะวันอาทิตย์
ห้าโหลจ้ะญาติมิตร วันนี้คิดถึงฉันไหม
ห้าโหลคิดถึงจ้ะ จริงจริงนะจ้ะเชื่อได้
ห้าโหลเพื่อนหญิงชาย สุขสบายกันดีฤา
.......
ว่างา อยู่หนา อยู่ก๊ะคา ทำรา แล่วเป็นงา สบายดีม้า ไหนว่ามาฮิ / คนร่ะยองเค้าทั่กกันงี่แหนะ


เมฆครึ้ม ฟ้าหม่น ปนเศร้า
ช่างเรียบ เงียบเหงา หนักหนา
ผินมอง ยังท้อง ทุ่งนา
ข้าวกล้า ล้มลง ตรงดิน
ปูปลา ซึมซบ หลบหาย
นกกา ไม่กราย โผผิน
ฝนเซ็น เป็นสาย ไหลริน
ทั่วทั้ง ที่ถิ่น พะเยา
.......
เอ่อ วันนี่ที่พ่ะเยามันเป็นงา ทำไมแลซึมๆ เศร้าๆ เหงาๆ หงอยๆ ยังงี่ก็ไม่รู่ เนี่ยะ ดูฮิ

จะหิวก็ไม่ใช่ จะว่าไม่ก็ไม่เชิง
กินแค่ความบันเทิง และรื่นเริงไปงั้นงั้น
เพียงชิมแค่ลิ้มลอง ใช่อิ่มท้องที่ไหนนั่น
ไม่พอก็แล้วกัน ใช่น่าขันเพราะมันจริง
.......
เอ่อ ดูเหียอู๊ดฮิ เหมือนชูช่กกลับชาติมาเกิดงั่นแหนะ แลน่าสมเพด เหอๆๆๆ

วันเสาร์ที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

เข้าวัดเข้าวา (๒๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

เข้าวัดเข้าวา ไหว้พระไหว้เจ้า
ทำใจของเรา ให้สุขสดใส
ธรรมะพุทธงค์ หนุนส่งเส้นชัย
ชี้นำทางไป สู่สรวงสวรรค์
........
มาไหว้พร่ะเจ้าตนหลวงที่วั่ดศรีโคมคำ จังหวั่ดพ่ะเยาจ้า / โมท่ะนาสาทุ่


<< ภาพทั้งหมด >>

สวัสดีวันหยุด (๒๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

"ความจริงบ่ใจ้สิ่งที่แย่ แต่ที่แย่คือการบ่ยอมฮับความจริงแม่นก่อเจ๊าอ้ายลุงดาบอู๊ด" ป้าอ้วนเพื่อนป้าแหววไลน์มาถามเรา

"แม่นแล้วจ้าป้าอ้วนนนน..." เราไลน์ตอบ "...วันหยุดแทนที่จะได้หยุดกะเขามั่งกลับต้องมากวาดบ้าน ถูบ้าน ซักผ้า ล้างชาม แต่มันก็เป็นความจริง เนี่ยะ ดูฮิ แลน่าสมเพด"

"ของลุงตึงมด (ทั้งหมด) รวมน้ำโค้กตวยก็สี่สิบบาทเจ๊า..." ละอ่อนเสิร์ฟบอกเราหลังเราบอกให้มาเก็บตังค์ที่โต๊ะ "...ต่อไปลุงบ่ต้องเขียนราคาหนา ราคาน่ะทางร้านจะเขียนเอง"
"อ้าว ทำไมแกไม่บอกฉันก่อนอ้ะ แหม่ เห็นเขาว่างไว้ฉันก็เลยเขียนฮิ่ ใครจะไปรู้ล่ะอีหนู" ลุงบ่นพึมพำ


(อาหารกลางวันวันนี้จ้า)

คนระยองทำอะไรก็อร่อย (๒๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

"คนระยองทำอะไรก็อร่อย" น้องคนหนึ่งซึ่งเป็นคนร่ะยองบ้านเดียวกับเหียอู๊ดโพสต์มาแบบนี้
เอ้อเนาะจริงของเค้าเกี๊ย จะผัด จะแกง จะย่างต้องใช้คนร่ะยองทำถึงจะอร่อย แบบว่าคนร่ะยองน่ะกระดูกกรอบ เนื้อหวาน ทานง่าย ไม่เหม็นเขียวด้วย เชื่อฮิ่ เหอๆๆ

"คนร่ะยองเอาได้"

สวัสดีวันเสาร์ (๒๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

วันเสาร์เขาหน้าเป็น หน้าทะเล้นระริกระรี้
ดูฮิดูฮินี่ เขาคนนี้ใครกันจ๊ะ
วันเสาร์เขาเหมือนเด็ก ตัวเล็กเล็กเลยล่ะจ้ะ
เอ้าเฮเร่เข้ามา ดูฮิว่านี่น่ะใคร
.......
อ้ะไหนพี่น่องลองไถ่มาฮิว่าคนหน้าท่ะเล้น หน้าเป็น น่ารั่กคนนี่น่ะ...คา / สวัสดีวันเสาร์จ้า

วันศุกร์ที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

โรงพักเฮฮา : ตอน "ถูกตำรวจจับเพราะไม่กินข้าว" (๒๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

"ฮ้าาา อะไรกันลุงแก้ว..." ผมกึ่งพูดกึ่งถามลุงแกซึ่งขณะนั้นยังอยู่ในอาการมึนเมาพอสมควรตอนไปตรวจห้องขัง "...ตำรวจลูกน้องผมจับลุงเพราะลุงไม่กินข้าวนี่นะ ไม่จริงมั้ง"
"แม่นแล้วอ้ายลุงดาบอู๊ด..." ลุงแก้วตอบเสียงแข็ง "...มอก(แค่)ลุงบ่กินข้าวหน่อยเดียว ป้าแก้วเมียลุงมันก็ด่าๆๆๆ ลุงหาว่าวันๆๆ ข้าวปลาบ่ยอมกิน กินแต่เหล้า ลุงโมโหก็เลยใช้วิชามวยไทยประเคนใส่ซะนอนหยอดน้ำข้าวต้มที่โฮงยา แล้วลูกน้องอ้ายลุงดาบก็มายับ(จับ)ลุงเข้าคอกนี่แหละ ป้าดโธะ ชีวิตลุง มอกบ่กินข้าวก็ถูกต๋ำหนวดยับเหียแล้ว ก้ายง่าว (เบื่อเหลือเกิน)"

สวัสดีวันศุกร์ / อาหารเย็นเย็นนี้ (๒๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

ใช่วันศุกร์ หรือเปล่า ท่านเจ้าขา
จะเชื่อได้ ไหมหนา ว่าวันศุกร์
วันศุกร์จริง ศุกร์เล่น หรือเป็นมุก
ถ้าวันศุกร์ แล้วสุข หรือทุกข์เนาะ 
........
อะไรที่ว่าใช่อาจจะไม่ใช่ก็ได้ เดี๋ยวนี้เชื่ออะไรได้ยาก แล้วจะเชื่อได้ไงว่าวันนี้วันศุกร์ เฮ้อ


น้องช่ะม่ด : เหียอู๊ดทำรา แหม่ แลน่ากินเหลือเกิน 
เหียอู๊ด : ปล่าว,กะลังต้มจืดง่ะ 
.......
อาหารเย็นเย็นนี้จ้า ต้มจืดหัวผักกาดขาว+ซี่โครงหมู ร่สชาติงี่ไม่ต้องถามเหาะ เอาได้เลยแหนะ มาริ้ว มากินก๊ะเหียอู๊ดกันเหอะ

วันพฤหัสบดีที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

โรงพักเฮฮา : ตอน "เอาของมาเยี่ยมผู้ต้องหา" (๒๔ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

"ส่าหวาดดีเจ๊าอ้ายลุงดาบอู๊ด..." ป้าอ้วนกะป้าแหววพูดทักทายผมที่โรงพัก "...ป้าว่าจะมาขอเยี่ยมและเอาของมาให้เพื่อนป้าหน่อยได้ก่อเจ๊า" ป้าแหววพูดต่อ
"สวัสดีครับป้า..." ผมพูดตอบรับ "...อ๋อ ป้าแก้ว ป้าแต๋ว ป้าแมว แล้วก็ป้าแววที่ถูกจับเล่นไพ่เมื่อตะคืนใช่ไหมครับ ได้เลยครับ ว่าแต่ว่าของที่จะเอามาให้น่ะต้องตรวจสอบก่อนตามระเบียบนะครับป้า"
"ได้เจ๊าอ้ายลุงดาบ..." ป้าแหววพูด
"...นี่เจ๊าของที่จะเอามาเยี่ยม" ป้าอ้วนพูดต่อแล้วยื่นของในกล่องให้ผมดู "...ของที่เห็นเนี่ยะป้าชอบกินมากๆๆๆ แต่ไม่ชอบมากๆๆๆ คือแกะเจ๊าาา"
"...ป้าแหววกะป้าอ้วนก็เลยเอาปูมาเยี่ยมเพื่อนแทนแกะไงเจ๊า แกะน่ะเดี๋ยวนี้มันหายาก แต่ปูหาง่าย เหอๆๆ"

สวัสดีวันพฤหัส (๒๔ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

เหียอู๊ดหน้าไม่อาย แหมหลอกได้ว่าวันพุธ
น่าตีเป็นที่สุด มันวันพุธซะที่ไหน
พฤหัสล่ะไม่ว่า ทำเหมือนบ้าน่าหมั่นไส้
โธ่เอ๊ยคนอะไร หลอกเขาได้หลอกเขาดี
.......
เหียอู๊ดแกล้งหลอกเล่นเฉยๆ เกี๊ย วันนี้วันพ่ะหัส ไม่ใช่วันพุธเหาะ ว่าแม้ ว่าฮิ่ เหอๆๆ เอาได้ๆ

วันพุธที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

โรงพักเฮฮา : ตอน “ตำรวจชอบสอดรู้สอดเห็น” (๒๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

ป้าแหวว : นี่ๆ ป้าอ้วน ป้าอ้วนรู้ไหมอ้ายลุงดาบอู๊ดน่ะเห็นหล่อๆ แบบนี้เนี่ยชอบสอดรู้สอดเห็นเรื่องของชาวบ้านเค้าขนาดเลย ฉันน่ะเจอมากะตัวเองเลยนะ ขอบอก
ป้าอ้วน : เหรอะ...มันเป็นงา (ยังไงล่ะ) ไหนบอกให้ฟังหน่อยฮิ แหม่ ชักสนใจซะแล้ว
ป้าแหวว : ก็วันนั้นน่ะฉันไปแจ้งความที่โรงพัก อ้ายลุงดาบอู๊ดเข้าร้อยเวรพอดี แกเอ๊ย ถามฉันซอกแซกอยู่นั่นแหละ “ผู้เสียหายซึ่งก็คือฉันว่าชื่ออะไร พักอาศัยอยู่ที่ไหน ประกอบอาชีพอะไร ถูกคนร้ายขโมยอะไรไป สร้อยที่ถูกขโมยหนักกี่บาท ราคาเท่าไร ขณะเกิดเหตุเอาสร้อยไปไว้ที่ไหน... ฯลฯ” นี่แค่แซมเปิ้ลนะป้าอ้วน ยังมีอีกมากที่อ้ายลุงดาบแกถามฉัน เฮ้อ คนอะไรช่างสอดรู้สอดเห็นเรื่องชาวบ้านเขาซะจริ๊ง ฉันล่ะเบื่อ"

สวัสดีวันพฤหัสบดี (๒๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

เมื่อวานวันอังคาร วันนี้นั้นวันอะไร
งุนงงและสงสัย วันอะไรหนอวันนี้
ใครรู้บอกหน่อยจ้ะ รู้ไหมจ๊ะพ่อตัวดี
วันพุธซิ่จ๊ะพี่ อ๋อวันนี้วันพุธเอง
.......
แหม่ ปล่อยให้คิ่ดซ้าตั้งนาน เหมื่อวานวันอังคารแล่ววันนี่ก็ต้องวันพุธฮิ่ เหอๆๆๆ เอาได้ๆ

วันอังคารที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

โรงพักเฮฮา : ตอน "ถูกจับเพราะไปทำบุญวันพระ" (๒๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

"แบบนี้มันบ่นักไปหน้อยก๊ะ (มันไม่มากไปหน่อยรึ) อ้ายลุงดาบ..." ลุงคำพูดเสียงดังใส่ผมช่วงที่ผมไปตรวจห้องขัง "...วันนี้วันศีล (วันพระ) ลุงไปทำบุญที่วัดมายังถูกต๋ำหนวดยับ (จับ) ขังคอก (คุก,ตะราง) ทีป้าแหววกะป้าอ้วนก็ไปทำบุญพร้อมลุงจะใด (ทำไม) บ่โดนพ่อง (บ้าง)"
"แหม ลุงคำก็.." ผมพูดยิ้มๆ "...ก็ป้าแหววกะป้าอ้วนน่ะเขาทำอาหารไปถวายพระเอง แต่ลุงคำเล่นไปขโมยของของเขาไปทำบุญแบบนี้มันเข้าข่ายลักทรัพย์ เจ้าของเขาไม่ยอมก็เลยมาแจ้งความน่ะลุง"

สวัสดีวันอังคาร (๒๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

วันอังคารแล้วล่ะเรอะ เอ้อเฮอเฮอะใช่ปล่าวฮึ
วันอังคารแล้วล่ะรึ อื้อฮือฮึรึเขาจุ๊
วันอังคารใช่ไม่ใช่ ใครตอบได้ไม่โดนดุ
วันอังคารนั่นเองรุ ฮุฮุฮุใช่แล้วฮิ
........
แหม่ เถ้าวันนี่ไม่ใช่วันอังคารแล่วจะเป็นวันไอ้ราเหียอู๊ดก็ แลขลังๆ เนาะแกนี่ เหอๆๆๆ

วันจันทร์ที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

โรงพักเฮฮา : "ตอน "เกิดวันไหน" (๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

"ส่าหวาดดีเจ๊าอ้ายลุงดาบอู๊ด..." ป้าแก้ว ป้าแต๋ว ป้าแหวว ป้าแมว ป้าแววกับป้าอีกคนหนึ่งซึ่งดูหน้าตาแล้วคะเนว่าน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกันทักผมพร้อมๆ กัน "...นี่เพื่อนป้าๆ เจ๊า ชื่อป้าอ้วนเคยเรียนชั้น ม.ศ.รุ่นเดียวกันสมัยสาวๆ" ป้าแหววพูดต่อ
"สวัสดีครับป้าๆ..." ผมตอบรับ "...ยินดีที่ได้รู้จักนะครับป้าอ้วน"
"เอ้อ ถามหน่อยเจ๊าว่าวันเกิดอ้ายลุงดาบตรงกับวันนี้หรือตะวา (เมื่อวาน)" ป้าแก้วถาม
"ตะวา ป้าขอยืนยัน..." ป้าแหววตอบแทน "...ตะวาน่ะป้าแหววอวยพรอ้ายลุงดาบเป็นคนแรกเลย ฮู้ก่อ เหอๆๆๆ"
"ป้าอ้วนก็อวย" ป้าอ้วนพูดมั่ง
"ใช่แล้วครับวันเกิดผมตรงกับตะวา ๒๐ พฤศจิกา ต้องขอบคุณทุกคนที่อวยพรด้วยนะครับ..." ผมตอบ "...ว่าแต่ว่ามีอะไรเหรอครับป้าๆ"
"คือจะอี๊เจ๊า..." ป้าอ้วนพูด "...ป้าแก้ว ป้าแต๋ว ป้าแมว กะป้าแววน่ะเปิ้นบอกว่าอ้ายลุงดาบเกิดวันนี้แต่ป้าแหววกะป้าอ้วนบอกว่าเกิดตะวา..."
"ก็เลยพนันกันน่ะเจ๊า..." ป้าแหววพูดต่อ "...ว่าไผก๊าน(แพ้)ต้องเผี้ยว(ทำความสะอาด ปัดกวาดเช็ดถู) โฮงพัก แล้วตานี้ป้าแหววกะป้าอ้วนชนะ อ้ะ ขะใจ๋(เร็วๆ) จัดการเผี้ยวโฮงพักเหียป้าแก้ว ป้าแต๋ว ป้าแมว ป้าแวว เหอๆๆๆ"

สวัสดีวันจันทร์ (๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

ภาพภาพนี้ ถ้าแตะ อะไรเกิด
คิดดูเถิด เกิดอะไร ถ้าไปแตะ
ถ้ามองผ่าน แค่ดู ไม่รู้แฮะ
แต่ถ้าแตะ ยู้ฮู ไม่รู้ฮิ 
.......
แหม่ เหียอู๊ดก็ร่ายเพลงยาวไปงั่นๆ แหนะ ไม่มีอะไรเหาะ เถ้าไม่เชื่อลองแตะดูฮิ่ เหอๆๆ

วันอาทิตย์ที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

สวัสดีวันอาทิตย์ / วันเกิด (๒๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

ขอบคุณครับ พี่น้อง ทุกทุกท่าน
ที่อวยพร วันเกิดกัน ในวันนี้
ขอให้พร ที่ให้มา คืนทวี
แก่เพื่อนพ้อง น้องพี่ ทวีคูณ

แค่คลิกไลค์ ถูกใจ ในหมู่มิตร
ยังถูกจิต ยิ้มย่อง หน้าผ่องใส
ครั้นเมื่ออ่าน ข้อความ ตามเนื้อใจ
แหมถูกใจ อยากไลค์ ให้รัวรัว
........
ขอบคุณเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุ่กคนหนะที่อวยพรวันเกิดเหียอู๊ด แบบนี่ฮิ่ถึงจะรั่กกันจริง เอาได้ๆ

ขำขันวันเกิด...
เมื่อตะเช้านะตอนเหียอู๊ดไปทำบุญวันเกิดที่วัดเจอแม่อุ๊ยที่สนิทกันคนหนึ่ง
แม่อุ๊ย : มาวัดเมิน(นาน)แล้วก๊ะเจ๊า
เหียอู๊ด : สักพักเนี่ยะครับแม่อุ๊ย วันนี้มาทำบุญวันเกิดน่ะ
แม่อุ๊ย : ขอหื้ออายุมั่นขวัญยืนเน้อ เอ้อ ว่าแต่ว่ายังจะอยู่แหมเมินก่อ (อีกนานไหม)
เหียอู๊ด : แหม่ แม่อุ๊ยก็ ผมอายุ ๕๐ กว่าๆเอง ยังอีกหลายสิบปีครับ หมอดูเขาบอกว่าผมจะอยู่ถึงอายุ ๑๒๐ ปีเลยนะ ๕๕๕
แม่อุ๊ย : บ้าใจจะอั้น (ไม่ใช่ยังงั้น) แม่อุ๊ยหมายถึงว่ายังจะอยู่ที่วัดนี่แหมเมินก่อต่างหาก เวลาปิ๊ก(กลับ) แม่อุ๊ยจะได้ปิ๊กตวย เหอๆๆๆ

วันเสาร์ที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

สวัสดีวันเสาร์ (๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

จ๊ะเอ๋ตะเอง ใครเก่งทายฮิ
ว่าวันเสาร์นี่ สีเขียวใช่ไหม
ไม่ใช่สีนี้ แล้วสีอะไร
สีไหนสีไหน ทายฮิทายฮิ 
.......
แหม่เหียอู๊ดนี่เล่นเอาคำถามยากๆ มาไถ่กันอีกแล่ว แลขลังๆ เนี่ยะ ดูฮิ


เชื่อไหมถ้าจะบอกว่าเหียอู๊ดเคยขึ้นไปร้องเพลงบนเวทีโดยไม่ขอรับค่าตัวและตลกชื่อดังต้องชิดซ้ายน่ะ เอ้าไหนพี่น้องลองว่ามาฮิ
ก) เชื่อ 

ข) เชื่ออยู่แล้ว 
ค) ยังไงก็เชื่อ 

ง) เชื่อทุกข้อ
ฝากบุญให้ทุกคน ขอกุศลจงดลหนุน
พระธรรมช่วยค้ำจุน พุทธคุณช่วยหนุนนำ
ประสบแต่ความสุข ไร้ความทุกข์มากรายกล้ำ
ขอบุญที่กระทำ ทุกเช้าค่ำนำสิ่งดี
........
ตอนเที่ยงไปไหว้พระเจ้าตนหลวง / โมท่ะนาสาทุ่

วันศุกร์ที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

พ่อค้าข้าวจ้า (๑๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

พ่อค้าข้าว ดูหล่อเหลา แลเข้าท่า
ใครกันหนา รู้ไหมหนอ พ่อค้าข้าว
เจอลูกค้า พูดถูกใจ เงินไม่เอา
แถมยกข้าว ให้เปล่าเปล่า เอาไปเลย
.......
พ่อค้าจ้า พ่อค้า พ่อค้าร้อนๆ จ้า

โรงพักเฮฮา : ตอน "ผมไม่เอาเรื่อง" (๑๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

หนุ่มคนนั้น : "ถึงแม้ผมจะถูกซ้อมมาจนหน้าปูด หน้าบวม ฟกช้ำดำเขียวไปทั้งตัวแบบนี้ผมก็ไม่คิดจะเอาเรื่องหรอกครับอ้ายลุงดาบ"
อ้ายลุงดาบ : "ม่ะ (ทำไมล่ะ) นี่มันเข้าข่ายเป็นความผิดอาญาแล่วฮิ ถึงแม้ผู้เสียหายไม่เอาเรื่องแต่ตำรวจเราก็ดำเนินคดีได้เกี๊ย เชื่อฮิ่" 
หนุ่ม : แหม่ อ้ายลุงดาบอยากจะให้ผมโดนซ้อมอีกเหรอ งานนี้ผมยืนยันว่าไม่เอาเรื่องเพราะคนที่ซ้อมน่ะมันเป็น...เมียผมเอง"

ไม่ลองไม่รู้ (๑๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

เอ่อไหนลองดูฮิว่าร่สชาติมันจะเป็นไง "บัวลอยกะทิ่ผสมกาแฟ" 35 บาทเอง ว้าวววว เอาได้ๆ
แหม่ คนค้าคนขายกะเดี๋ยวนี้เขาก็ช่างคิดสูตรออกมาเนาะ เนี่ยะ ดูฮิ "บัวลอย+กาแฟ" แลขลังๆ เหอๆๆๆ

สวัสดีวันศุกร์ (๑๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

ภาพภาพนี้ ถ่ายที่ ปากน้ำประแส
ป่าแสม ต้นโปรงทอง มองสดใส
อำเภอแกลง ระยองฮิ ศิวิไลซ์
ทุกสิ่งอย่าง ต่างเอาได้ ในบ้านเรา 
.......
จังหวัดร่ะยองบ้านเหียอู๊ดน่ะ ทุ่กสิ่งทุ่กอย่างสาร่ะพั่ดสาร่ะเพเอาได้ทังงั่น เชื่อฮิ่ ไม่ปดเหาะ


วันพฤหัสบดีที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

โรงพักเฮฮา : ตอน "ป้าแหววถูกหวย" (๑๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

"ป้าแหววได้พระคนเดียว แบบนี้เปิ้นฮ้อง (เรียก) ว่าลำเอียงแม่นก่อเจ๊าอ้ายลุงดาบอู๊ด" ป้าแก้ว ป้าแต๋ว ป้าแมวและป้าแววพูดกับผมที่โรงพักโดยป้าแหววนั่งฟังตาปริบๆ
"ไม่มั้งครับป้าๆ..." ผมตอบยิ้มๆ "...คนให้เขาอาจจะมีพระแค่องค์เดียวแล้วเจอป้าแหววก่อนใครเขาก็เลยให้ป้าแหววก็ได้นะผมว่า"
"จะอั๊น (อย่างงั้น) ก็ได้เจ๊า..." ป้าๆ ทั้ง ๔ คนพูดพร้อมๆ กัน
"เอ้อ วันนี้ป้าๆ มาถึงนี่มีอะไรจะให้ผมรับใช้ครับ" ผมถามต่อ
"แบบว่าอยากจะมาชวนอ้ายลุงดาบไปกินข้าวแลง (อาหารเย็น) ที่บ้านป้าแหวววันพูก (พรุ่งนี้) น่ะเจ๊า..." ป้าแก้วตอบ
"...ป้าแหววเปิ้นโจ้กดีถูก ๒ ตัว ๔๔ ตะวา (เมื่อวาน) ๑๐ บาท..." ตานี้ป้าแววพูดมั่ง
"...บาทละ ๒๐๐ ๑๐ บาทก็ตั้ง ๒,๐๐๐ โจ้กดีขนาดเลยป้าแหววเฮา" ป้าแมวเสริมอีกคน
"เอ๊ะ ยังไง บาทละ ๒๐๐..." ผมพูดพร้อมหันหน้าไปทางป้าแหววที่กำลังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ "...ป้าแหววถูกจริงๆ เหรอครับ อ้ะไหนเอาหวยที่ซื้อมาให้ผมดูหน่อยฮิ"
"นี่เจ๊าอ้ายลุงดาบ" ป้าแหววพูดพร้อมล้วงกระเป๋าสตางค์แล้วหยิบกระดาษเล็กๆ แผ่นหนึ่งยื่นให้ผม
"อั๊ยยะป้าแหวว นี่มันโพยหวยใต้ดินนี่..." ผมพูดยิ้มๆ พร้อมหันไปทางสิบเวร "...สิบเวรครับ ช่วยทำบันทึกจับกุมป้าแหววข้อหาเล่นการพนันสลากกินรวบพนันเอาทรัพย์สินกันโดยไม่ได้รับอนุญาตให้ผมหน่อย อ้ะนี่ของกลาง" แล้วส่งโพยหวยจากป้าแหววให้สิบเวร

สวัสดีวันพฤหัส (๑๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

ห้าโหลห้าโหลจ๊ะ นึกไงนะถึงมานี่
อ๋อมาสวัสดี เพื่อนน้องพี่ซิ่เจ้าคะ
วันนี้วันอะไร ล่ะรู้ไหมให้ทายจ้ะ
พฤหัสไงล่ะจ๊ะ ขอบใจจ้ะสวัสดี
.......
เอ่อ วันนี่วันพ่ะหัสจริงๆ ด้วยเกี๊ย ก็ว่าทำไหมเหมื่อวานถึงเป็นวันพุธ เหอๆๆๆ แลขลังๆ


หมอนัดจ้า...
"...บ่ายวันนี้หมอนัดให้ไปตรวจที่โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์ซึ่งหวังว่าเราคงจะหายดีกลับมาหล่อ น่ารักๆ เหมือนเดิมซักกะที โอม...เพี้ยง" (ส่วนหนึ่งในบันทึกของเราเมื่อวันที่ ๑๗ พ.ย.๒๕๕๘ หรือวันนี้เมื่อปีที่แล้ว)

วันพุธที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

ไม่ชอบ...บอกแม่ค้าได้นะคะ (๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

"อ๋อ บ่ชอบรสหวานก๊ะเจ้า (หรือคะ) เฮ้อ อันนี้ป้าก็บ่ฮู้จยะจะใด (ทำยังไง) เหมือนกันเจ๊า ทำไมบ่ไปบอกแม่ค้าขายก๋วยเตี๋ยวล่ะลุง ป้าเป็นแม่ค้าขายปลา ป้าบ่ฮู้เรื่องหรอกเจ๊า เหอๆๆๆๆ" ป้าแม่ค้าขายปลาพูดกับเราหลังเราไปบอกว่าเราไม่ชอบรสหวาน
แหม่ ก็เห็นป้ายเขาเขียนฉันก็เลยถามฮิ่


โรงพักเฮฮา : ตอน "กฎต้องเป็นกฎ" (๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

“สวัสดีเจ๊า...” หญิงคนหนึ่งพูดกับผมขณะที่กำลังนั่งเป็นพนักงานสอบสวนเพื่อเปรียบเทียบปรับผู้ฝ่าฝืน พรบ.จราจรฯกับเจ้าหน้าที่ตำรวจริมถนนทั้งนี้ก็เพื่ออำนวยความสะดวกแก่พี่น้องจะได้ไม่ต้องเดินทางไปเสียค่าปรับที่โรงพักให้ยุ่งยากเสียเวลา
“สวัสดีครับ...” ผมกล่าวตอบ “...มีอะไรจะให้ผมรับใช้ครับ”
“คือน้องถูกพี่จ่าน้อยลูกน้องของท่านรองจับข้อหาขับรถไม่คาดเข็มขัดนิรภัยเจ๊า...” เธอบอก “...แบบว่าอยากจะให้ท่านรองช่วยเรียกพี่จ่าน้อยมาหาหน่อยได้ก่อเจ๊า”
“อ๋อ ได้ครับไม่มีปัญหา จ่าน้อยกำลังตั้งด่านอยู่ที่นี่พอดี” ผมพูดพร้อมเรียกจ่าน้อยเข้ามา
“ภรรยาผมเองครับนาย...” จ่าน้อยพูด “...ขับรถไม่คาดเข็มขัดนิรภัยแบบนี้ก็ต้องออกใบสั่งครับ กฎต้องเป็นกฎ ไม่มีการยกเว้นแม้แต่คนเป็นเมีย ท่านรองว่าไหมครับ”
“อ้า....ว่า ว่าก็ได้ กฎต้องเป็นกฎ...” ผมพูดยิ้มๆ “...เอ้อ แล้วน้องจะให้พี่จ่าน้อยทำอะไรล่ะครับ” ผมถามหญิงคนนั้น
“คือแบบว่าน้องไม่ได้เอาสตางค์ติดตัวมา อยากให้พี่จ่าน้อยจ่ายค่าปรับแทนน้องได้ก่อเจ๊า” เธอตอบ
“ไม่มีปัญหาครับนาย กฎต้องเป็นกฎ” จ่าน้อยตอบพร้อมควักเงินในกระเป๋าสตางค์ออกมาจ่ายเป็นค่าปรับให้ภรรยา 200
“ขอบคุณเจ๊าพี่จ่าน้อย...” ภรรยาจ่าน้อยพูดพร้อมมองค้อนควั่บใหญ่ๆ ไปที่หน้าสามี “...แต่เย็นนี้เลิกงานแล้วห้ามเถลไถลไปที่ไหนนะ งานที่บ้านยังมีรอให้ทำอีกเยอะ ซักผ้า รีดผ้า หุงข้าว กวาดบ้าน ถูเรือน ฯลฯ ซะป๊ะซะปัน อย่าลืมนะพี่จ่าน้อย...กฎต้องเป็นกฎ”
“จ้า....ไม่ลืมหรอกจ้า...” จ่าน้อยพูดกับภรรยาด้วยเสียงอ่อยๆ ยิ้มแหยๆ “...กฎต้องเป็นกฎ”

วันนี้ที่ บก.สส.ภ.๕ (๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

อีกภาพหนึ่ง ซึ่งจะให้ ช่วยทายหน่อย
หนุ่มเหลือน้อย คนนี้ทำ อะไรฮิ
แหมดู๊ดู ดูเขาทำ เอาเข้าฮิ่
ทายมาฮิ เขาคนนี้ ทำอะไร
..........
อ้ะ อีกภาพจ้า ใครเก่งไถ่มาฮิ ตอบถูกมีรางวัลอย่างงาม จริงๆ เกี๊ย ไม่ได้แกล้งปดเหาะ เชื่อฮิ่


วันนี้ผมมานั่งทำงานธุรการที่ศูนย์ป้องกันและปราบปรามการโจรกรรมรถยนต์และรถจักรยานยนต์ (ศปจร.ภ.๕) อำเภอเมืองเชียงใหม่ครับโดยงานด้านนี้ส่วนใหญ่แล้วมักจะอยู่ด้านนอกสำนักงานเสียมากกว่าแต่ก็เป็นอะไรที่น่าสนุกไปอีกแบบหนึ่ง

จะว่าไป ก็ไม่ใช่ ดำหรอกนะ
ดูฮิน่ะ น่ารักหนา ท่านว่าไหม
ดำเพียงนอก แต่สว่าง อยู่ข้างใน
แถมเขายัง เอาได้ ใช่นะเออ 
.........
จริงๆ เกี๊ย ไม่ได้ปดเหาะ เชื่อฮิ่ คนคนนี่น่ะเอาได้
บ่ายนี้ที่ ศปจร.ภ.๕ เจียงใหม่จ้า

สวัสดีวันพุธ (๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

ไหนใครเก่ง ทายฮิ ว่านี่ใคร
ถ้าตอบได้ ยกให้ ไปเลยจ้า
แหมใครน้อ ล้อหล่อ พอดารา
เอ๊ใครน้า อ้ะอ๊า ตอบมาฮิ 
.......
จริงๆ เกี๊ย ไม่ได้ปดเหาะ เถ้าใครไถ่ถูกว่าพูชายคนนี่น่ะคา จ้ะย่กให้เลยฟรีๆ เอ้า ไหนไถ่มาฮิ

วันอังคารที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

ไอ้ขวัญมาแล้วจ้า (๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

ยามหน้าหนาว เจ้าแอบ แนบชิดข้า
ณ กลางท้อง ทุ่งนา ใต้ฟ้ากว้าง
ข้าหลังพิง อิงแอบ แนบนวลปราง
จุมพิตนาง ท่ามกลาง แสงข้างแรม
อีเรียมเจ้า ออกปาก จะรักมั่น
เพียงไอ้ขวัญ ตัวข้า หน้าแฉล้ม
มีแสงดาว แสงจันทร์ อันวาวแวม
เข้ามาแซม รับมั่น คำสัญญา
ข้าบอกรัก เจ้านั้น ปานดวงจิต
เปรียบประหนึ่ง ชีวิต จริตข้า
เพียงสิ่งเดียว ที่จะพราก จากออกมา
เมื่อกายา ชีวิน สิ้นลมปราณ
โอ้หน้าหนาว คราวนั้น พระจันทร์ส่อง
เปล่งสีทอง ท้องทุ่งนา พาสุขสันต์
เอ็งกับข้า ตระกองกอด พรอดรำพัน
พร่ำรักมั่น ต่อกัน จวบวันตาย
ฝูงมัจฉา ที่ว่าย ในท้องคุ้ง
ต่างโดดพุ่ง ตัวลอย ทั้งน้อยใหญ่
เนื่องเพราะความ ดีอก และดีใจ
เป็นสักขี-พยานให้ ใต้ไทรเงา

เจ้ากบร้อง เจ้าอึ่งรับ ขยับเสียง
โสตเสนาะ เพราะสำเนียง เคียงขุนเขา
เหมือนรับรู้ สัญญารัก จากสองเรา
สายลมหนาว นั้นเล่า ก็เข้าใจ
แต่อกเอ๋ย อีเรียมสาว เจ้าหนีหน้า
อีเรียมจ๋า ลืมสัญญา หรือไฉน
ทิ้งไอ้ขวัญ ทิ้งรวง ไม่ห่วงไย
นี่หรือใจ คนเคยรัก จักพึงมี
โอ้หน้าหนาว ท้องทุ่งนา ใต้ฟ้ากว้าง
ยามข้างแรม เดือนสว่าง กลางคืนนี่
อกไอ้ขวัญ ต้องเปลี่ยวเปล่า ร้าวฤดี
มองทางไหน ไม่เห็นมี เงาอีเรียม
.......
อีเรียม เอ็งอยู่ไหน / จากไอ้ขวัญนะ
วันอังคารแรมค่ำ ๑ เดือน ๑๒ ปีวอก ร.ศ.๒๓๕

โรงพักเฮฮา : ตอน "ขอให้ตำรวจเป็นสักขีพยาน" (๑๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

"สวัสดีครับป้าๆ..." ผมพูดทักทายป้าแก้ว ป้าแต๋ว ป้าแมว และป้าแววซึ่งเดินมาหาผมที่โรงพัก "...เอ้อ แล้วทำไมวันนี้ป้าแหววหายไปไหนล่ะครับป้าๆ"
"สวัสดีเจ๊าอ้ายลุงดาบอู๊ด..." ป้าๆ ตอบพร้อมกัน "...วันนี้ป้าแหววมาบ่ได้เพราะไปหาหมอที่โฮงยา (โรงพยาบาล) น่ะเจ๊า" ป้าแก้วพูด
"แล้วป้าแหววอาการเป็นไงมั่งครับ" ผมถาม
"หมอบอกว่าผลการตรวจดี ยกเว้นไขมันลดลงนิดหน่อยน่ะเจ๊า..." ป้าแต๋วตอบ "...ตรวจเสร็จหมอก็ให้ปิ๊กบ้านได้เลยเจ๊า บ่ต้องนอน" ป้าแววพูดต่อ
"ดีแล้วละที่ไม่เป็นอะไรมาก คนอายุมากก็งี้แหละเนาะ ป้าๆ ก็ระวังไว้ด้วยก็แล้วกัน..." ผมเปรยๆ "...เอ้อ ว่าแต่ว่าวันนี้ป้าๆ มานี่มีอะไรจะให้ผมรับใช้ครับ"
"คือจะอี๊เจ๊าอ้ายลุงดาบ..." ตานี้ป้าแมวพูดมั่ง "...คือหมู่ป้าๆ พนันกันว่าป้าแหววจะต้องนอนโฮงยาก่อ ไผก๊าน (แพ้) ต้องเขกพื้นโต๊ะทำงานอ้ายลุงดาบอู๊ด ๑๐ กำ (ครั้ง) ป้าแมวกะป้าแววบอกว่าบ่นอน ป้าแก้วกะป้าแต๋วบอกว่านอน แล้วตานี้ป้าแมวกะป้าแววชนะ ก็เลยอยากหื้ออ้ายลุงดาบช่วยเป็นสักขีพยานหื้อจิ่ม (ให้หน่อย) น่ะเจ๊า อ้ะ ป้าแก้ว,ป้าแต๋ว เตรียมตัว เหอๆๆๆ"

สวัสดีวันอังคาร (๑๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

หลังจับยามสามตา เอ๋ย สามตา ในครานี้ อ๊ะวันนี้วันดี...วันอังคาร (ปี่กลอง รัว)
สวัสดี วันอังคาร โบราณว่า
อยู่หลังวัน-จันทร์นั้นหนา อย่าสงสัย
ถัดจากนั้น เป็นวันพุธ หยุดตัดไง
เชื่อไม่ได้ ทุนไม่เหลือ เบื่อจะทวง (เหอๆ)

วันจันทร์ที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

โรงพักเฮฮา : ตอน "สวัสดีวันลอยกระทง" (๑๔ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

"สวัสดีวันลอยกระทงเจ๊าอ้ายลุงดาบอู๊ดสุดหล่อขวัญใจสาวแก่แม่ฮ้าง..." ป้าแก้ว ป้าแหวว ป้าแต๋ว ป้าแมว และป้าแวว ๕ คู่หูคู่ซี้พูดกับผมที่โรงพักแทบจะพร้อมๆ กัน "...หมู่ป้าๆ ขอปรึกษาหน่อยได้ก่อเจ๊า" ตานี้ป้าแต๋วพูด
"ด้วยความเต็มใจครับป้าๆ..." ผมตอบ "...ว่าแต่ป้าๆ จะปรึกษาเรื่องอะไครับ"
"คือจะอี๊(แบบนี้)เจ๊า..." ป๋าแหววป้าที่สวยที่สุดในกระบวนป้าๆ ทั้งหมดพูด "...หมู่ป้าๆ ว่าอยากจะไปลอยกระทงคืนนี้น่ะเจ๊าอ้ายลุงดาบ ก็เลยปรึกษาว่าจะยะจะใด (ทำยังไง) ดีเจ๊า"
"อ๋อ..." ผมพูดยิ้มๆ "...ไม่ยากครับ แค่ป้าๆ หาใครมาขอประกันตัวเรื่องเล่นการพนันเท่านั้น คืนนี้ก็ได้ออกไปลอยกระทงแล้วคร้าบบบ"