วันจันทร์ที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2557

บ่ายนี้ที่แม่จริม (๓๐ มิถุนายน ๒๕๕๗)

มาทำไม ที่โรงพัก                             แหมตอบยาก หรือเปล่าครับนี่
การตอบ ต้องมีวิธี                              ตามวิถี ของคนน่ารัก
ถามกลับ ได้ไหมหนอ                       ทำไมหมอ ที่งานท่านหนัก
ถึงไม่ ไปโรงพัก                                แต่จะมัก อยู่โรงบาล
นั่นคือ คำตอบครับ                             ตามแบบฉบับ คนน่ารักนั่น
คุณหมอ พยาบาล                             ที่ทำงาน ไม่ใช่โรงพัก
แต่ส่วน ของตำรวจ                            หลังจากตรวจ ต้องไปปักหลัก
ประจำ ที่โรงพัก                                 เพราะโรงพัก คือที่ทำงาน (เย้)
บ่ายวันนี้หลังจากไปตรวจตราข้างนอกเสร็จแล้วผมนั่งทำงานที่โรงพักแม่จริมครับ ซึ่งงานที่ทำก็ไม่มีอะไรมากนักตามแบบฉบับของโรงพักบ้านนอกเล็กๆ อย่างที่เคยบอกนั่นแหละ แต่แม้จะไม่มีหรือมีงานไม่มากก็ต้องหาอะไรๆ มาทำให้ได้ เยอะแยะไปครับถ้าคนเราคิดจะทำ ที่แน่ๆ เลยก็คือการแนะนำงานให้น้องๆ ตำรวจจบใหม่ว่าควรจะทำแบบไหน อย่างไรถึงจะออกมาดีโดยเอาประสบการณ์จริงที่เคยพบ เคยสัมผันมาเป็นแนวทาง วิธีการสอนก็ไม่ใช่สอนไปแบบดุ่ยๆ ทื่อๆ แต่ผมจะใช้การยกตัวอย่างครับประมาณตั้งเรื่องตั้ง case อะไรขึ้นมาซักอย่างหนึ่งแล้วให้น้องๆ เขาช่วยกันคิด ช่วยกันตอบ ถ้าตอบถูกก็ชมเชยเขา แต่ถ้ายังไม่ถูกก็จะแนะนำว่าจะต้องทำแบบไหน อย่างไร อะไรประมาณนี่ ทำแล้วก็สนุกดี เป็นวิทยาทานด้วย
แนะนำ ตำรวจใหม่                       ที่เยาว์วัย ประสบการณ์
ให้รู้ เรื่องการงาน                         เพื่อสืบสาน กันต่อไป
นำเรื่อง เกิดขึ้นจริง                      หลายหลายสิ่ง แนะนำให้
รวมทั้ง ให้น้องชาย                     นั้นนำไป ช่วยคิดกัน
ทำแล้ว ก็สนุก                             เพราะเหมือนลูก เหมือนน้องนั่น
ลูกน้อง นั้นสำคัญ                        ไม่แพ้กัน ไปจากนาย


สำหรับตำรวจรุ่นพี่ๆ ก็ต้องมีการแนะนำกันด้วยเหมือนกันครับ ส่วนใหญ่ผมจะแนะเขาเกี่ยวกับเรื่องโลกไซเบอร์ซะมากกว่า เอาสิ่งที่เรารู้มาถ่ายทอดให้เขาอีกต่อหนึ่ง

ในขณะเดียวกันก็แลกเปลี่ยนประสบการณ์จากเขาด้วยไปในตัว เพราะไม่มีใครเก่งไปหมดทุกอย่างแน่ๆ ผมคิดของผมแบบนั้นครับ ตำรวจเด็กๆ หลายคนมีแนวคิดและอะไรดีๆ หลายอย่างที่ผู้บังคับบัญชาสามารถนำไปใช้งานให้เกิดประโยชน์ได้

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น