วันนี้ที่ภูกามยาว / ปฏิบัติหน้าที่นายตำรวจเวรอำนวยการชั้นผู้ใหญ่ (๒๕ กันยายน ๒๕๖๒)

วันนี้วันพุธที่ ๒๕ กันยายน ๒๕๖๒ วันทำงานของพี่น้องส่วนใหญ่และตำรวจเรารวมถึงผมซึ่งเดินทางไปถึงโรงพักภูกามยาวราวๆ ๘ โมง ๒๐ ท่ามกลางอากาศที่ค่อนข้างเย็นออกสักหน่อยเมื่อเทียบกับวันวานหรือวันก่อนๆ  อุณหภูมิเช้านี้ราว ๒๓ องศาเซลเซียสถือว่ากำลังสบายๆ แต่ก็คงเป็นเฉพาะช่วงเช้าๆ เท่านั้นแหละ พอสายๆ มาก็จะกลับกลายเป็นร้อนเหมือนเดิม ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงอย่าลืมดูแลรักษาสุขภาพกันด้วยนะครับพี่น้อง

และก็เหมือนเดิมครับสำหรับ ร.ป.จ.หรือระเบียบปฏิบัติประจำวันของผมเมื่อถึงที่ทำงานแล้วก่อนจะนั่งทำงานก็ต้องทำความสะอาดห้องทำงานของตัวเอง "ด้วยตัวเอง" ให้เรียบร้อยสะอาดสะอ้านซะก่อน การทำก็ทำทุกส่วน ทุกซอกทุกมุมไม่เว้นแม้แต่ "ห้องน้ำ" ที่ห้องทำงานผมมีห้องน้ำในตัว ทำแล้วมันสบายใจดีหลังจากนั้นก็นั่งทำงานด้วยใจสดใสแช่มชื่น

การงานในช่วงเช้าพูดเฉพาะงานเอกสารที่เข้ามาก็มีนิดๆ หน่อยๆ เหมือนทุกวันนั่นแหละครับ ใช้เวลาดู เวลาทำ เวลาตรวจตรารายละเอียดไม่นานนักก็เรียบร้อยพร้อมรายงานให้หน่วยเหนือทราบต่อไป ซึ่งก็ต้องขอขอบคุณเจ้าหน้าที่ทุกคนที่ตั้งใจทำกันเป็นอย่างดีทำให้ผู้บังคับบัญชาพลอยเบาแรงไปได้เยอะเลยทีเดียว

นอกจากจะต้องทำงานอื่นในหน้าที่แล้วยังมีหน้าที่อีกอย่างหนึ่งนั่นก็คือปฏิบัติหน้าที่นายตำรวจเวรอำนวยการผู้ใหญ่ประจำวันอีกหน้าที่หนึ่งด้วย โดยเวรอำนวยการฯ นี้มีอำนาจหน้าที่ในการควบคุมดูแล อำนวยการและสั่งการการปฏิบัติของเจ้าหน้าที่ที่ปฏิบัติหน้าที่ประจำวันนี้เพื่อให้การปฏิบัติสำเร็จลุล่วงไปตามวัตถุประสงค์และเป้าหมาย หากมีปัญหาข้อขัดข้องอย่างไรก็ให้มีหน้าที่ในการจัดการแก้ไขปัญหาเหล่านั้น

การปฏิบัติหน้าที่เวรอำนวยการชั้นผู้ใหญ่นี้สถานีตำรวจทุกแห่งจะต้องจัดนายตำรวจชั้นสัญญาบัตรผลัดเปลี่ยนหมุนกันทำหน้าที่วันละ ๑ คนโดยในส่วนของ สภ.ภูกามยาวได้พิจารณาจัดจากนายตำรวจระดับสารวัตรขึ้นไปทำหน้าที่นี้ซึ่งการปฏิบัติประจำเดือนกันยายน ๒๕๖๒ เป็นไปตามคำสั่ง สภ.ภูกามยาวดังภาพด้านบน

อีกไม่กี่อึดใจสำหรับพี่ๆ ที่จะครบเกษียณอายุราชการในปีงบประมาณ ๒๕๖๒ นี้ก็จะได้พักผ่อนและออกไปเลี้ยงหลานตามวิถีทางกันแล้ว บางคนก็โอเคเพราะยังไงก็ต้องมีวันนี้ส่วนบางคนถึงแม้จะรู้ว่ายังไง้ยังไงก็ต้องมีวันนี้แต่ก็ยังทำใจไม่ได้โดยเฉพาะผู้มียศฐาบรรดาศักดิ๋์หรือตำแหน่งแห่งหนสูงๆ ที่มักชอบใช้อำนาจวาสนาที่มีอยู่ต่อผู้อื่นแบบมองไม่เห็นหัว คนแบบนี้ฟังมานะเขาบอกว่าออกไปไม่กี่ซี้แหงแก๋แล้วเพราะ "จอมไม่ลง , ปลงไม่เป็น" จากคนที่เคยไปไหนมาไหนมีแต่คนนบนอบ เอาอกเอาใจ ครับผม ครับท่าน ได้ครับ ไม่มีปัญหาครับ กลับกลายเป็นว่าใครๆ เขาก็ไม่แม้กระทั่งมองหน้าเพราะทำเขาไว้เยอะ ทีนี้จะด่าจะว่าใครเหมือนเดิมก็ไม่ได้เพราะอำนาจวาสนาของตัวเองมันหมดลงไปแล้วก็เลยอยู่เพียงลำพังด้วยความตรอมใจและอีกไม่นายก็ตรอมใจตายไปโดยแทบจะไม่มีใครไปเผาด้วยซ้ำหากไม่นับญาติพี่น้องที่มี ก็สมน้ำหน้านะ อ้ะอ๊า

ยามเจ้ามี ยศฐา บรรดาศักดิ์
ใครก็มัก เอาใจ และใหลหลง
ยามอำนาจ วาสนา คราจบลง
จากสูงส่ง ดิ่งลงมา เหมือนหมาตัว
..........
สุพจน์ มัจฉา : ร้อยกรอง
ขอบคุณภาพสองภาพหลังจากอินเตอร์เน็ตครับ

"นายคิดว่าตากล้องแกล้งเฮาก่อครับ ผ่อเลาะ (ดูฮิ) กล้องเดียวกัน ตากล้องคนเดียวกันเวลาถ่ายคนอื่นทำไมค้าวขาว แต่พอเวลาถ่ายนายกับผมไฉนดำคิลิ เฮ้อ บ่าเข้าใจ๋" เจ้าพจน์ ตำรวจดำคนเดียวของโรงพักพูดกะนายเขาช่วงที่มาดูงาน
........
ภาพซ้ายมือนี้ก็เป็นบางช่วงบางตอนกับการทำงานเช้าวันนี้ที่โรงพักครับ ในส่วนของคำบรรยายข้างบนนี้หลายคนอาจจะคิดว่าผมโม้ จริงๆ ครับผมโม้เพราะจริงๆ แล้วเราไม่ได้พูดกันแบบนี้หรอกเราพูดเรื่องงานเพียงแต่ผมมีนิสัยที่เป็นคนไม่เครียด ไม่ว่ากับงานหรือลูกน้องก็ตามเลยมีบ้างที่จะพูดหยอกล้อเขาไปเพื่อให้บรรยากาศการทำงานมันสบายและดีขึ้นนั่นเองครับ << ข้อมูลในเฟสบุ๊ก >>

ผมไม่ยาว แต่ว่าเรา มันรำคาญ

เลยตัดมัน ซะจนเลี่ยน และเตียนโล่ง
ขาวสามด้าน บนสั้นจู๋ ดูโจงโคง
ถึงเหวงโหวง แต่ก็หล่อ พอดารา
..........

ใกล้ๆ เที่ยงที่โรงพักไม่มีอะไรให้ทำแล้วจึงใช้เวลาว่างๆ ยามนี้ขับรถออกไปตัดผมที่ร้านตัดผมเจ้าประจำซึ่งอยู่ห่างโรงพักแค่ ๓๐๐ เมตรกว่าๆ เท่านั้นเอง การตัดก็อย่างที่เคยบอกนั่นแหละครับว่าพอนั่งเก้าอี้ปั๊บช่างเขาก็จะบรรเลงเลยโดยไม่ต้องบอกหรือต้องคุยกันด้วยซ้ำเพราะเขารู้แล้วว่าตำรวจตัดทรงไหนแล้วผลลัพธ์ที่ออกมาก็..ดังภาพ

เลี้ยงฉลอง งานอะไร บอกให้นะ

ตัดผมใหม่ ยังไงล่ะ ที่ฉลอง
ดูซิ่จ๊ะ จะแลเห็น หนุ่มเป็นกอง
เลยฉลอง ตัดผมใหม่ ไงเล่าเอย (เหอๆๆๆๆ)
..........

หลังจากตัดผมเสร็จขับรถกลับโรงพักไปถึงราวๆ เที่ยง ๕-๖ นาที พอลงจากรถมาตำรวจจราจรเขาเรียกไปกินข้าวที่พวกเขาทำกันในห้องครัวจราจร แหม แบบนี้มีรึจะปฏิเสธก็เลยไปกินกะเขา อาหารมื้อนี้เป็นแกงแคหนังควาย + ตำแตงกวากินกับข้าวเหนียวร้อนๆ ล้ำลำครับ ขอบคุณเจ้าภาพด้วยนะ

<< ภาพในส่วนนี้ >>

สำหรับงานในช่วงบ่ายวันนี้ยังคงอยู่ที่โรงพักเหมือนเดิมครับ ช่วงนี้เป็นช่วงใกล้สิ้นเดือนรวมถึงปีงบประมาณด้วยโดยตั้งแต่วันที่ ๑ ตุลาคมที่จะถึงนี้เป็นต้นไปจะเข้าสู่ปีงบประมาณใหม่นั่นก็คือปีงบประมาณ ๒๕๖๓ ที่จะมีอะไรเปลี่ยนแปลงมาใหม่ๆ นอกเหนือจากที่ทำมาแล้วในปีงบประมาณ ๒๕๖๒ จึงใช้เวลาในช่วงบ่ายนี้หนักไปทางงานสืบสวนโดยพูดคุยกับเจ้าหน้าที่ถึงงานของเราที่ผ่านมาและปรึกษากันถึงเรื่องงานหรือสิ่งที่คิดว่าเราน่าจะทำในปีงบประาณใหม่ซึ่งก็ได้อะไรหลายอย่างเหมือนกันครับ

ที่นั่งทำงานภาคบ่ายอีกที่หนึ่งซึ่งผมชอบนั่นก็คือม้าหินอ่อนหน้าโรงพักนั่นแหละครับ ที่ตรงนี้โรงพักเราทำไว้สำหรับต้อนรับพี่น้องประชาชนที่เดินทางไปติดต่อราชการบนสถานีที่อยู่ระหว่างการรอพบเจ้าหน้าที่แต่ถ้าวันไหนหรือช่วงไหนไม่มีคนโดยเฉพาะช่วงบ่ายๆ แบบนี้ผมมักจะมานั่งทำงานซะที่นี่แบบว่ามันโล่งและเย็นสบายดี แดดก็ไม่ส่องด้วยเนื่องจากตัวอาคารบังไว้แถมลมก็พัดมาเอื่อยๆ รอบด้านเย็นสบายๆ ได้บรรยากาศไปอีกแบบหนึ่งเลยละ

งานช่วงบ่ายมีเข้ามาเรื่อยๆ เหมือนกันครับแม้จะไม่มากแต่ก็มีไม่หยุด อย่างเช่นราวๆ บ่าย ๓ กว่าๆ เจ้าหน้าที่ธุรการเอางานด่วนที่สุดไปให้เรื่องหนึ่งที่ห้องสืบสวนโรงพักซึ่งจะต้องรีบดำเนินการให้แล้วเสร็จภายในเวลาที่หน่วยเหนือกำหนดแต่ก็ไม่มีปัญหาครับ ผมกับเจ้าหน้าที่ธุรการสืบสวนดำเนินการจนแล้วเสร็จภายในเวลาไม่นานนัก สบายมากของพรรค์นี้ อ้ะอ๊า

ภาพทั้งหมดในวันนี้คลิกที่ลิงก์ด้านล่างครับ

<< ตรงนี้จ้าาาา >>