"งานสุดท้าย..." ผมพูดเบาๆ พร้อมมองหน้าเจ้าหน้าที่แบบไม่เข้าใจ "...อะไรกันสูเขา นี่แช่งกันเลยหรือนี่ โฮะ อย่างอ้ายน่ะอายุยืนเป็นร้อยนั่น ไม่ตายง่ายๆ หรอก ฮ่ะๆ"
"บ่าใจ้จะอั๊น (ไม่ใช่แบบนั้น) ครับนาย..." เจ้าหน้าที่ตอบพร้อมมองหน้าผมแบบไม่เข้าใจอีกคน "...ก็เมื่อตะกี๊น่ะนายแจ้งวิทยุว่าใครมีงานหื้อรีบเอามาเสนอเพราะนายมีธุระจะไปข้างนอก ของคนอื่นน่ะบ่มี มีแต่ของผมเหลืออยู่งานเดียวซึ่งเป็นงานสุดท้ายที่นายจะเซ็นในวันนี้ต่างหากครับ"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น