วันเสาร์ที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2557

คนร่ะยองเค้าคุยกัน : "ขลังๆ" (๑๙ เมษายน ๒๕๕๗)

ทิ่ดผล : ไอ้รวนลูกตาราญยายหยุดนี่มันทำอ้ะไรขลังๆ เนาะ แกว่าแม้ (ว่าไหม)

เจ้เมี่ยง : ก็นั่นน่ะฮิ่ เฮ้อ นอนในคอกงัวควายคอกงี่ เล่นก๊ะตะขาบงี่ (อย่างงี้) แค่นั่นยังไม่พอ ถึงเวลาวันพร่ะก็นุ่งเสื้อขาว กางเกงขาวแล่วไปนั่งในเล้าไก่คนเดียว แลขลังๆ 
.......................

“ขลัง” ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองใช้พูดถึงคนที่ทำอะไรออกจะแปลกๆ หรือประหลาดกว่าคนอื่นๆ เขาซึ่งจะประมาณคำในภาษาภาคกลางที่ว่า “แผลงๆ เพี้ยนๆ บ้าๆ บอๆ บวมๆ” นั่นแหละครับพี่น้อง

จากสุพจน์ มัจฉา ลูกเพาะเหียน แมะเผือน มัจฉา คนบ้านพังราดไทย หมู่ ๔ ตำบลพังราด อำเภอแกลง จังหวั่ดร่ะยอง


นี่ก็ "ขลังๆ" ครับพี่น้อง

ศัพท์เสียงสำเนียงท้องถิ่นแต่ละที่แต่ละภาคล้วนแต่ทรงคุณค่า มีความหมาย มีความไพเราะด้วยกันทั้งนั้น อยากจะฝากพี่น้องช่วยกันอนุรักษ์สำเนียงท้องถิ่นของตนเองไว้ให้ยืนยงคงอยู่ตราบนานเท่านานด้วยนะครับ อย่าไปอายที่จะพูดศัพท์เสียงสำเนียงท้องถิ่นของตัวเองเดี๋ยวคนเฒ่าคนแก่จะว่าเอาได้ว่า “แหม ไอ้เด็กรุ่นหลังๆ นี่ พอได้ดิบได้ดีหน่อยทำเป็นลืมภาษาบ้านเกิด แลขลังๆ” 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น